İzleyiciler

6 Kasım 2015 Cuma

GELİN ANNESİ OLDUM BEN...

GELİN ANNESİ OLDUM BEN....

11 Mayıs 2015, 11:53
Evet gelin annesi oldum ; kızım gelin oldu....Artıkım bir damadım var ..3. Evlat....Yani kayınvalide de oldum ...
Gelin olmak zordu ama asıl zor olan gelin annesi olmakmış meğer...Gelin olurken sorumluluk daha çok anne babalardaydı....Gelin annesi düğün öncesinde yapılacak her şeyden sorumlu hissediyor kendini ...Hele benim gibi öğrenciyken ödevlerini zamanında ve düzgün olsun diye çok uğraşan ve bu yaşta hala öğretmenine ödevimi yetiştiremiyorum diye  kabuslar gören biriyseniz ...
Evin döşenmesinden , çeyizden, düğünden, misafirlerden vs vs....Çok koşturmacalı bir süreç geçirdim...
Kendi düğünümde aileler arası bazı gerginliklerden dolayı ağlamakdan gözleri şiş bir gelin olduğumdan ''Allahım ağlatmasın ama ağlamıycam inşaallah kızım giderken'''' dedim ...Hani gelin hem ağlarım hem giderim dermiş ya gelin annesi de aslında hem ağlayıp hem de hayırlısıyla gitsin istiyor aslında ...Biliyor ki bunca yıldır özenle büyüttüğü her kötülüğe karşı siper olduğu güzel kuşunun yuvadan uçma vakti geldi ....Önemli olan güzellikle huzurla Allah'ın emriyle hayırlısıyla uçması ....
Evet gelin annesi olmak kolay değildi ama her aşamasında bir o kadar da güzeldi , zevkliydi ...Huzurlu bir düğün sonunda gülen gözleri görmek her şeye bedeldi ...Allah bizimkilerle birlikte tüm evlatlarımızın yüzünü güldürsün ...Bizim yüzümüzün gülmesi onların yüzünün gülmesiyle doğru orantılı zaten ..Babacıklar darılmasın ama ANALIK böyle bir şey ....
Hani son zamanlarda bir söz var..: ''''İyi insanlar atlarına binip gittiler '''''diye ...O ata binenlerin hepsi bizim tarafa mı geldiler bilmiyorum ...
Kızımın düğününde bunu daha iyi anladım ...Bizi yalnız bırakmayan akrabalarımız, uzaklardan gelen arkadaşlarımız, sürpriz yapan ablalarımız abilerimiz ...Kendisi gelemediği için Trabzon'dan bir arkadaşının kızıyla hediyesini ve çiçeğini gönderen fakülteden arkadaşımız....Kargoyla hediyelerini gönderen dostlarımız....Bize misafirperverliğin en güzel örneğini sergileyen ,temiz,candan , yüreği katıksız sevgi dolu canım dünürlerim ve akrabaları ..... Hangisini yazayım...Telefon edenler , mesaj yazanlar..Hepinizden Allah razı olsun ...Hayat sizlerle güzel ve anlamlı ...Aramayanlar da sağolsunlar ..Onlar da arayanların kıymetini daha da artırıyorlar ...( Burada gülme işareti var gibi okuyun )
....Şu sıralarda tatlı yorgunluğumun tadını çıkarıyorum biraz tembellik edip dinlenerek ....
Hatta  yazımı bir türlü sonlandırıp yayınlanması için gönderemedim ;o kadar tembelleştim yani...Kızımcığımın evden ayrı olduğu ilk anneler günü....E tabii biraz duygusallaştım ...Tamam kabul ;kızım evleneli efeliği elden bırakmıyorum üzülmedim filan diye ama elbette koydu azıcık.... Boş kalan terlikleri , odasında elime geçen eşyaları, kokusu, kapı açıldığında babasıyla göz göze sessizce gelmemiz sanki kızımız eve gelmiş gibi , her yemek yapışımda Zeynep severdi acaba ne yiyiyorlar diye yüreğimin cız etmesi vs vs gibi duygular yaşıyorum her evladı evlenen anne gibi....Ama biliyorum ki O Allah'ın emrini yerine getirdi ve evinde mutlu ...Evladı uzakta olanları ya da kaybedenleri düşününce zaten ne kadar şükretsek azdır....

Bu vesileyle yüreği güzel tüm annelere en içten sevgilerimi gönderiyorum ...Evladını kaybeden annelere  , annesini kaybeden evlatlara Yüce Allah'dan sabır dileklerimle ....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder